Diabetes type 1 is geen ‘lichte aandoening’ waar je moeiteloos mee leeft, vertelt Suzanne: “Het vereist elke dag minimaal vijf insuline-injecties en constante monitoring van mijn glucosewaarden. Het voelt alsof ik leef met het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Complicaties liggen altijd op de loer. Na tien jaar beginnen nu de eerste tekenen van oogschade zich te tonen, en de kans is groot dat ik later een deel van mijn zicht kwijtraak. 

Je ziet het misschien niet van buiten, maar ik word dagelijks overvallen door gedachten over mogelijke complicaties in de toekomst. Gelukkig worden er stappen gezet richting genezing, maar we zijn er nog lang niet. Er is nog altijd veel geld nodig om onderzoek te kunnen blijven financieren en zo stap voor stap dichter bij een oplossing te komen. Daar hoop ik met mijn marathonavontuur een bijdrage aan te leveren, help jij mee?"

Steun jij Suzanne ook? Doneer nu!