Diabetes Mellitus - Book launch
Stichting DON is trots op het werk van Aucke Paulusma en ziet zijn kunstproject als een prachtig initiatief om aandacht te vragen voor diabetes type 1.
Op vrijdag 15 november 2024 nodigen wij je van harte uit voor de opening van de tentoonstelling Diabetes Mellitus van Aucke Paulusma bij Het Salon NDSM in Amsterdam. De expositie, gecureerd door Bram Groenteman, verkent de (on)zichtbaarheid van type 1 diabetes. Centraal in het project staat een serie indringende portretten van mensen met type 1 diabetes, die worden afgebeeld met duidelijk zichtbare attributen zoals insulinepennen, sensoren en insulinepompen. Door deze hulpmiddelen expliciet te tonen, vestigt Paulusma de aandacht op zowel de fysieke aanwezigheid van de ziekte als de mentale last die deze vaak onzichtbare aandoening met zich meebrengt. Daarnaast fungeert de tentoonstelling als een platform om geld in te zamelen voor onderzoek naar genezing.
Datum: Vrijdag 15 november 2024
Tijd: Vanaf 18:00 (opening speech om 19:00)
Locatie: Het Salon NDSM, Ms. Tarnweg 14, Amsterdam
In juli 2023 begon Aucke Paulusma aan zijn serie schilderijen, een project dat al langere tijd in zijn gedachten speelde. Een bijzondere aanleiding hiervoor was een gesprek met vrienden, waarin zij vertelden over het toneelstuk A Little Life, geregisseerd door Ivo van Hove in Londen. Ze waren diep onder de indruk van de hoofdrolspeler, James Norton, die ondanks zijn diabetes type 1 urenlang onafgebroken op het podium stond. Nortons veerkracht en positieve benadering van het leven met deze ziekte raakten Aucke, en hij begon na te denken over hoe hij zijn eigen ervaringen als kunstenaar met diabetes type 1 kon uitdrukken in zijn werk.
Net als James Norton heeft Aucke zijn eigen uitdagingen met deze ziekte, zowel fysiek als mentaal. In de loop der jaren werd het hem steeds duidelijker dat diabetes niet alleen fysieke beperkingen met zich meebrengt, maar ook mentale obstakels creëert. Het trotseren en overwinnen van deze uitdagingen gaf hem trots, en dat gevoel wilde hij vastleggen in zijn kunst. Zo ontstonden zijn eerste werken: zelfportretten die kleurrijk en krachtig ogen, maar bij nadere beschouwing details onthullen, zoals zijn insulinepomp of sensor. Niet omdat het werk expliciet over diabetes gaat, maar omdat dit een onlosmakelijk deel van hem is – iets wat hij heeft moeten accepteren.
Vanuit dit persoonlijke begin groeide het idee om ook anderen met diabetes te portretteren. In zijn jeugd had Aucke, op een paar inspirerende sporters na, geen rolmodellen zoals James Norton. Hij besloot daarom het onderwerp vanuit een cultureel en creatief perspectief te benaderen en een diverse groep diabetici af te beelden. Via Stichting DON kwam hij in contact met bijzondere mensen zoals Kelly van Zoghel, die destijds hoogzwanger was, en Anne-Fleur Slagt, een fanatieke bokser die ondanks haar sensor bijna dagelijks traint en veel aan wedstrijden meedoet. Aucke wilde hen op hun eigen unieke manier vastleggen, of het nu als bokser was of zwanger met een ronde buik. Het idee was om de nadruk te leggen op de persoon zelf, terwijl de sensor of insulinepomp subtiel werd afgebeeld, zodat deze pas opviel wanneer je er aandachtig naar keek.
Deze ontmoetingen inspireerden Aucke verder, en de serie schilderijen en tekeningen breidde zich uit. Het bijbehorende boek, met essays van Edwin Becker (hoofdcurator Van Gogh Museum) en Bram Groenteman (curator van de tentoonstelling), heeft als doel herkenning en erkenning te bieden aan zowel mensen met diabetes als diabetesprofessionals. Daarnaast wil Aucke door middel van zijn werk een discussie op gang brengen en bewustwording creëren bij het publiek, om te laten zien hoe complex het leven met diabetes kan zijn.
Natuurlijk heeft de tentoonstelling ook als doel de werken te verkopen en ze een mooie plek te bieden bij mensen thuis, op kantoor of in welke instelling dan ook. Een deel van de opbrengsten gaat naar Stichting DON, waar het wordt geïnvesteerd in wetenschappelijk onderzoek naar de genezing van diabetes type 1. Met deze werken wil Aucke meer dan alleen de zichtbaarheid van diabetes vergroten; hij wil laten zien dat leven met diabetes ook iets is om trots op te zijn. De kleuren in zijn schilderijen vieren de kracht en veerkracht van iedereen die dagelijks met deze ziekte te maken heeft. Ze herinneren ons eraan dat, ondanks de obstakels, het leven zelf altijd vol kleur, energie en vreugde kan zijn.